Op twee dagen deze teek gespot, naast hetzelfde paadje in dezelfde plant:
’s nachts naar veilige, vochtiger diepte afgedaald en ’s morgens
weer omhoog geklommen naar haar jachtplek: om hopelijk vandaag
over te kunnen stappen op een langslopend zoogdier (liefst een ree, maar
hond of mens mag ook) voor haar broodnodige bloedmaaltijd.
Tja … ben ik toch te dicht langs/tegen hun jachtposten gelopen: ze wonen in
loofbos met ondergroei van grassen, varens, bosbessen (..!) en lage struiken.
De ene nimf (= jeugdstadium) heeft mij al gebeten (maar goed te verwijderen),
de andere zoekt nog langs mijn broek omhoog naar een goede bloed-plek.
Twee (volwassen) teken zo hoog mogelijk in gras: om te kunnen ruiken
of er een geschikte ‘maaltijd’ langskomt, en dan razendsnel overstappen!!
Laat teken je niet weerhouden van bossen, maar geef ze geen opstapje!
Voor alle info over teken, voorkomen, risico’s ea. zie de Tekenradar.
Hannie Achterstraat 