Rijpe stuifzwammen hebben hun ‘buik’ propvol stoffijne sporen:
die stuiven eruit door ergens een scheur, na een tik/deuk van dier, tak of … .
Maar aardsterren krullen hun buitenwand open tot (kraag en) pootjes onder de
papierdunne én stevige, veerkrachtige ‘buik’ met fraai voorgevormd stuifgaatje.
En dan wachten op wat flinke regendruppels of iets anders vallends/stotends
wat het bolletje indeukt en zo de stoffijne sporen als bruin rookwolkje uitspuit.
Daarna veert het perkament-achtige bolletje weer terug: rond, weer stuifklaar!
Van deze buikzwam brokkelt gewoon het ‘dak’ steeds verder af, zo hebben
regen en wind vrij spel bij het wegspatten/waaien van die talloze sporen.
De soorten: parelstuifzwam, gekraagde aardster, ruitjesbovist
Hannie Achterstraat 