Terwijl het ijs alweer mat en bros dooit, blijft uit de bodem gestaag
moerasgas opborrelen: van de afbraak van dode bladeren ea.
Een soort wedstrijd: houden de bellen hun stervormige “schoorsteentjes” open
of vriest de vorst sneller de wakken dicht en de bellen vast, in stapeltjes?
Een mistroostige reiger ziet er nog geen gat in om weer wat te vangen …
maar de eenden hebben het fel spiegelende smeltwater al gevonden.
Klik hier voor meer ingevroren moerasgasbellen
Hannie Achterstraat 