Stropoppen van weggedreven gras: zo hoog stond het water!
Uit het zakkende water bezinkt overal de fijne rivierklei, als een donszacht dek.
Bladeren moeten dat wel kwijt, voor weer genoeg licht op hun bladgroen …
Al die slakjes tussen al dat aanspoelsel: allemaal verdronken
of waren ze al dood? Kijk hoeveel beestjes een hoog heenkomen zochten
in een niet verdronken madeliefje!
Hannie Achterstraat 